Biomedis GR

Η Ελληνική ομάδα Biomedis GR αποτελείται από ένα μεγάλο αριθμό γιατρών
και συνεργατών σε όλη την Ελλάδα και Κύπρο που δραστηριοποιούνται στην
εναλλακτική ιατρική μέθοδο του βιοσυντονισμού, σημειώνοντας εκπληκτικά
αποτελέσματα. Εντάχθηκε στην εταιρία Biomedis τον Μάρτιο του 2014 και έκτοτε τα
μέλη της αυξάνονται συνεχώς. Η ομάδα πραγματοποιεί αρκετά ενημερωτικά
σεμινάρια κάθε χρόνο. Τα σεμινάρια αυτά αφορούν τόσο την ενημέρωση του κοινού
για το βιοσυντονισμό, τα οφέλη του και τη χρήση των συσκευών, όσο και
εξειδικευμένα σεμινάρια για την εκπαίδευση γιατρών και συνεργατών.

Ο βιοσυντονισμός εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και από τον
Αύγουστο του 2016 έχει αναγνωριστεί επίσημα από το Υπουργείο Υγείας ως
μέθοδος εναλλακτικής ιατρικής, με την υπ’ αριθμ. Απόφαση
Γ3β/ΓΠ/οικ.63736_24.08.2016. Η χρήση των ατομικών και εύχρηστων συσκευών
Biomedis παρουσιάζει πολύ καλά αποτελέσματα θεραπείας και βελτίωσης της υγείας
σε άτομα με διάφορα προβλήματα. Οι πολλές μαρτυρίες σε Ελλάδα και Κύπρο
πιστοποιούν τα οφέλη της χρήσης των συσκευών για την αντιμετώπιση ασθενειών
αλλά και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.

Ο βιοσυντονισμός στη σύγχρονη εποχή

Στη νεότερη εποχή, η ιδέα του βιοσυντονισμού αναπτύχθηκε από τον ερευνητή Dr.
Royal Raymond Rife, ο οποίος κατασκεύασε ένα υπερμικροσκόπιο και
χρησιμοποιώντας συχνότητες κατάφερε εξαιρετικά κατορθώματα, χωρίς ωστόσο να
ολοκληρωθεί η έρευνα του. Έπειτα ακολούθησε εκτεταμένη έρευνα σε θέματα
βιοενεργητικής βιοθεραπείας από εγκεκριμένους επιστήμονες μεταξύ των οποίων
ήταν οι Tesla και Miller. Σταθμός για την εξέλιξη του βιοσυντονισμού αποτέλεσε ο
Γερμανός ιατρός Franz Morell το 1977 που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι
χρησιμοποιώντας τους ηλεκτρομαγνητικούς κραδασμούς που παράγει ο ίδιος ο
οργανισμός ως θεραπευτική μέθοδο, θα προκύψουν καλύτερα και ακριβέστερα
αποτελέσματα. Έτσι, μαζί με τον Erich Rasche κατασκεύασαν την πρώτη
ηλεκτρονική συσκευή που λαβαίνει και επιστρέφει ηλεκτρομαγνητικές συχνότητες στο
ανθρώπινο σώμα με τη βοήθεια ηλεκτροδίων. Η συσκευή αυτή είχε τη δυνατότητα να
αναγνωρίσει το βιολογικό φως, ενισχύοντας ή ακυρώνοντας διάφορες συχνοτήτες
επιτυγχάνοντας ισορροπία στον οργανισμό. Έπειτα ο Brugermann (βοηθός του
Morell), τροποποίησε αυτή τη συσκευή προκειμένου να υπάρχει δυνατότητα μείωση
ή αύξησης της έντασης εκπομπής των θεραπευτικών σημάτων έτσι ώστε να υπάρχει
μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στις θεραπείες. Οι θεωρίες του Becker το 1985
συνέβαλαν στην ανακάλυψη στοιχείων που βοηθούν στη βαθύτερη κατανόηση της
θεραπευτικής διαδικασίας του ηλεκτρισμού και στο ρόλο της ζωτικής του σημασίας
για τη ζωή. Ο Voll επίσης πειραματίσθηκε με την ανίχνευση και την εφαρμογή
ηλεκτρικών φορτίων στο σώμα για θεραπευτικούς σκοπούς και το 1988 κατασκεύασε
μία συσκευή ενεργητικής ιατρικής ηλεκτρο-βελονισμού που εγκρίθηκε από τον FDA.
To 1998 ο ακαδημαϊκός Sergey Petrovic Konopley σχεδίασε και κατασκεύασε την
πρώτη συσκευή θεραπείας με βιοσυντονισμό, η οποία κατοχυρώθηκε ως πατέντα
ευρεσιτεχνίας. Έκτοτε, διεξάγει εκτεταμένη έρευνα στον τομέα παράτασης της ζωής
και των εξαιρετικών δυνατοτήτων του ανθρώπινου οργανισμού, παράγοντας τις πιο
σύγχρονες συσκευές φυσικής θεραπείας υψηλής απόδοσης. Κάθε χρόνο, οι
συσκευές ηλεκτρομαγνητικής θεραπείας βελτιώνονται, τροποποιούνται, προστίθενται
νέα χαρακτηριστικά και δυνατότητες και αυξάνεται η αποτελεσματικότητά τους.
Σήμερα στο βιοσυντονισμό χρησιμοποιούνται συσκευές τρίτης γενιάς με περισσότερα
από 330.000 δεδομένα.

Τα Ασκληπιεία στην Αρχαία Ελλάδα

Τα Ασκληπιεία αποτελούσαν τα πρώτα θεραπευτικά συγκροτήματα, τα οποία

χτίζονταν σε σημεία φυσικού και ενεργειακού πλούτου στην αρχαία Ελλάδα. Οι
θεραπείες που πρόσφεραν βασίζονταν σε πρακτικές ολιστικής ιατρικής, όπου
ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται ως ένα ενεργειακό ον και η ασθένεια ως ένα
μπλοκάρισμα της ροής της ενέργειας, αρχές στις οποίες στηρίζεται ο
βιοσυντονισμός. Τα Ασκληπιεία, εκτός από θεραπευτήρια ήταν ιερά και τόποι
λατρείας του θεού Ασκληπιού, τα οποία πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στην
ευρύτερη ελληνική περιφέρεια, όπου ο ασθενής αντιμετωπιζόταν με σεβασμό,
τονίζοντας τη σπουδαιότητα της σύνδεσης της θεραπείας για την καταπολέμηση των
νόσων με την ενέργεια και τη δύναμη που ενώνει τον άνθρωπο με τη φύση. Σχεδόν
όλες οι αρχαίες ελληνικές πόλεις είχαν το δικό τους Ασκληπιείο. Υπολογίζεται ότι τα
Ασκληπιεία στην αρχαία Ελλάδα ξεπερνούσαν τα 320 ενώ σύμφωνα με κάποιες
άλλες πηγές ξεπερνούσαν τα 500. Μάλιστα οι ιεροθεραπευτικές μέθοδοι που
εφαρμόζονταν στα Ασκληπιεία, είχαν πολύ καλά αποτελέσματα σε σπάνιες και
σοβαρές ασθένειες στον αρχαίο κόσμο.

Περιγραφή των Ασκληπίειων

Υπήρχαν Ασκληπιεία που εξελίχθηκαν σε μεγάλα κτιριακά συμπλέγματα, τα οποία
εκτός από το βασικό χώρο του θεραπευτηρίου και του ιερού, περιλάμβαναν χώρους
ψυχαγωγίας όπως γυμναστήρια, λουτρά και θέατρα – χαρακτηριστικό παράδειγμα το
γνωστό αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου. Δεν ήταν χτισμένα σε τυχαία μέρη. Η επιλογή
της θέσης του Ασκληπιείου ήταν μεγάλης σημασίας. Ήταν κτισμένα σε σημεία
φυσικής ομορφιάς και μεγάλης ενεργειακής φόρτισης, στα οποία εξέταζαν τη
σύσταση του εδάφους, το υψόμετρο, την πανίδα και χλωρίδα της περιοχής, τα νερά
καθώς και διάφορα γεωλογικά φαινόμενα. Καταπράσινα τοπία κοντά σε ειδυλλιακή
θέα και φυσικά τρεχούμενα νερά όπως θάλασσα ή ιαματικές πηγές αποτελούσαν
κομβικά ενεργειακά σημεία πάνω σε ζωντανά μέρη του πλανήτη. Τα Ασκληπιεία ως
θεραπευτικά κέντρα και ιεροί ναοί βασίζονταν στην αντίληψη του ανθρώπου ως ένα
ενεργειακό πλέγμα και στόχευαν στην ενεργειακή αποκατάσταση και στην
εναρμόνιση του ατόμου με τη φύση και την κοινωνία και άνηκαν σε ένα ευρύτερο
ενεργειακό πεδίο στο οποίο επιμέρους κέντρα συνδέονται μεταξύ τους όπως τα μέλη
ενός σώματος. Επέλεγαν περιοχές που εξέπεμπαν ξεχωριστή ενέργεια. Πίστευαν
πως η ενέργεια ενός τέτοιου χώρου μπορεί να θεραπεύσει τα άτομα και να αφυπνίσει
τις δυνατότητες τους να συντονιστούν μαζί της.

Θεραπείες που εφαρμόζονταν στα Ασκληπίεια

Η έννοια της ίασης σύμφωνα με τη φιλοσοφία της αρχαιοελληνικής σκέψης
διευρύνεται από τις σημερινές έννοιες της θεραπείας και συνδεόταν άμεσα με την
αρμονία. Σε αντίθεση με άλλους αρχαίους πολιτισμούς, στα Ασκληπιεία η ιατρική ιδέα
κατείχε εξέχουσα θέση και βασιζόταν στη Χειροπλαστική, στη Μαγνητοθεραπεία και
στην Εγκοίμηση, χρησιμοποιώντας τις πρώτες αρχές της ιαματικής τέχνης και της
χρήσης των βοτάνων για θεραπευτικούς σκοπούς, τα οποία καλλιεργούνταν σε
μαγνητισμένο έδαφος. Με αυτές τις μεθόδους θεράπευαν δονητικά τις διάφορες
σωματικές και ψυχικές ασθένειες, βασική φιλοσοφία του βιοσυντονισμού ως
διαγνωστική και θεραπευτική μέθοδος. Από αρχαία αρχαιολογικά ευρήματα, τα
Ασκληπιεία πρόσφεραν μία ολιστική φροντίδα υγείας, όπου ο ασθενής
αντιμετωπιζόταν ως ένα ολοκληρωμένο ον που βρισκόταν σε απόλυτη συνάρτηση με
το περιβάλλον του και την ενέργεια που υπάρχει σε αυτό, και γινόταν προσπάθεια να
εξομαλυνθούν οι ενεργειακές συγκρούσεις και να αποκατασταθούν οι ισορροπίες της
ενεργειακής ροής, έχοντας ως επικουρική βοήθεια την ιατρική και φαρμακευτική
επέμβαση. Ακριβώς στην ίδια κατεύθυνση συγκλίνει ο βιοσυντινισμός που στοχεύει
στη βιοενεργειακή εξισορρόπιση.

Παράλιο Άστρος και Ασκπληπιεία

Το Παράλιο Άστρος που κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Θυρεάτιδα και ήταν
αρχαία κώμη της Κυνουρίας, η οποία άνηκε στην Αργολίδα, διέθετε δικό του
Ασκληπίειο. Επίσης βρισκόταν ανάμεσα σε άλλα γνωστά Ασκληπίεια όπως αυτό της
Επιδαύρου με το γνωστό θέατρο και της αρχαίας Γόρτυνος που χρησιμοποιούσε
ιαματικά λουτρά με τεχνολογία κίνησης θερμού αέρα. Η Θυρέα (σημερινό Άστρος)
αποτελούσε ιδανική τοποθεσία εφόσον ήταν κοντά σε άφθονα πηγαία νερά, τα οποία
βοηθούσαν στην εφαρμογή της καθαρτικής και ιαματικής λειτουργίας στον πάσχοντα
και αλλά και της υδροθεραπείας (λουτροθεραπεία και υδροποσία) που αποτελούσε
βασική θεραπευτική αγωγή των Ασκληπιείων. Σε αυτή τη μικρή πεδιάδα της Θυρέας
αναπτύχθηκε το ιερό του Ασκληπιάδη Πολεμοκράτη, το οποίο ήταν σημαντικό ιερό
για το οποίο κάνει λόγο ο Παυσανίας. Το ιερό αναφέρεται ως τοπόσημο στο οποίο
λατρευόταν ο Πολεμοκράτης, γιος του Μαχάονος και εγγονός του Ασκληπιείου. Εκεί
έχουν βρεθεί ανάγλυφα των Ασκπληπιάδων, διάφοροι τύποι των νεκροδείπνων αλλά
και ένα άγαλμα του Ασκληπίειου. Δίπλα από το ιερό, υπήρχαν ιαματικά λουτρά και
μετέπειτα χτίστηκε η έπαυλη του Ηρώδου Αττικού που άνηκε σε ένα σημαντικό
πρόσωπο, τον Τιβέριο Κλαύδιο Αττικό Ηρώδη, ενός ρήτορα, φιλόσοφου και
πολιτικού. Η Έπαυλη είναι ένα τεράστιο κτιριακό και πολεοδομικό συγκρότημα και
θεωρείται ένα από τα πλουσιότερα αρχαιολογικά μνημεία της Ευρώπης, με πλούτο
αρχιτεκτονικών, γλυπτών και ψηφιδωτών ευρημάτων.

Η επιλογή της περιοχής για τη διεξαγωγή του συνεδρίου δεν ήταν τυχαία. Συντέλεσε
η πλούσια ιστορία της περιοχής, το ωραίο και ήρεμο τοπίο με την πλούσια βλάστηση,
τα άφθονα τρεχούμενα νερά καθώς και η γειτνίαση με το ιερό Ασκπληπιείο.